donderdag 26 juni 2008

THIS IS NOT A BOOK

Van links naar rechts: Johan Thermaenius (ontwerper), Ringel Goslinga (auteur), Sebastiaan Hanekroot (drukker), Roger Willems (ontwerper). Op de foto met 'This is not a book'. Een selectie van 33 boeken uit de Nederlandse boekproductie van 2007, die zich in het bijzonder onderscheiden door de verzorging van hun vormgeving, typografie, afbeeldingen en grafisch-technische productie, samengesteld door Kees van den Hoek, Ben Laloua, Peter Tielen, Julius Vermeulen en Rene van der Vooren.

Tekst uit 'This is not a book' over 'Family Tree':

NL Het onderwerp van deze uitgave is intrigerend. Anders dan je zou denken volgt het boek niet de stamboom van Goslinga. Wel bevat het 108 foto’s van personen die voor hem belangrijk zijn geweest. Sommigen hebben te maken met een bepaalde periode uit zijn leven, met zijn gescheiden ouders anderen acht hij belangrijk voor zijn persoon, voor Ringel Goslinga zoals hij nu is. Deze intermenselijke benadering geeft de foto’s iets ongrijpbaars, iets poëtisch...
Het boek ontleent zijn kracht aan de foto’s en aan de samenstelling. Er zit voldoende ruimte tussen de vier secties waarin het materiaal is onderverdeeld. Zwarte vlakken staan voor personen die voor de fotograaf niet beschikbaar waren. Het hele project is een vorm van zelfonderzoek. Goslinga verbindt mensen door foto’s. Het resultaat is een zelfportret. Het geheel is prachtig gedrukt in tritone en heel verzorgd genaaid en gebonden.

Text from 'This is not a Book' about 'Family Tree':

EN The subject of this book is intriguing. Contrary to what you might expect, it does not trace Goslinga’s family tree. Instead, it gives us 108 photographs of people who have been important to him. Some have to do with a particular period in his life or with his divorced parents, others he regards as important for his person, for Ringel Goslinga as he now is. This interpersonal approach gives the images something impalpable, something poetic...
The book derives its strength from the photos and the way they have been put together. There is enough room between the four sections into which the material has been divided. Black fields mark the place of people who were unavailable for the photographer. The whole project is a form of self-exploration. Goslinga links people through photos, and the result is a self-portrait. The whole thing has been brilliantly printed in tritone and very nicely sewn and bound.